Het betrof een zondag ochtend toen ik me stond te douchen aan boord van één van Harer Majesteits Schepen.
Ik was 18 jaar en had nog nooit een vrouwenlichaam mogen behagen.
Niet op de manier zoals mijn moeder dat op onhandige manier had geprobeerd uiteen te zetten, noch op een manier waarop de plakkerige lectuur op de manschappen toiletten uitleg gaven.
Met andere woorden: ik was nog maagd!
Ik hoorde dat de enige douche-cabine naast mij bezet was, maar zoals zo vaak bleef desbetreffende persoon onbekend tenzij je elkaar toevallig trof bij een tegelijkertijd nakend naar buiten treden.
Deze dag was het echter anders…
Ik weet niet wat mij meer verbaasde op het moment dat mijn douchgordijn bruut door de rails schoof.
Het zien van de bootsman in onze manschappen douche, de bevestiging dat hij die 2e ‘onbekende’ was geweest in de cabine naast mij, of het semi harde geslachtsapparaat welke duidelijk zichtbaar was ondanks de overdaad aan lang gekrulde lichaamsbeharing.
Afgezien van het feit dat hij een ware zeeman was, leken zijn ogen niet zo goed bestand tegen het dauw van de douchedamp, waardoor hij wat knipperend voor zich uit tuurde.
Toen zijn ogen de mijne vonden keek hij me aan met een vreemde blik en de daaropvolgende stilte duurde langer dan comfortabel was.
Zijn handen hield hij tegen elkaar als een kommetje en toen ik nog eens goed keek zag ik dat dit kommetje gevuld was met een verbazingwekkende hoeveelheid wit slijmerig teelvocht.
“Weet je wat het is jongen”, sprak hij op een stevige toon, waardoor ik opschrok uit een erbarmelijke fascinatie van zijn nadrukkelijke presentatie.
“Je kan het wel wegspoelen, maar voor hetzelfde geld is het een directeurtje of een officiertje. Dus ehhhhh…”
En terwijl hij dit zei zag ik hoe hij de menselijke kom naar zijn mond bracht en het geheel met een luid geslurp naar binnen werkte.
Toen de kleine oogjes de mijne weer ontmoette keek hij me aan met bolle wangen aan, sperde zijn ogen wagenwijd en slikte het geheel door.
Een volmaakte glimlach verscheen er daarna op zijn gezicht, hij trok mijn gordijn met hetzelfde geweld weer dicht en ik hoorde hem hardop lachend weer naar de cabine vertrekken waar hij zich in eerste instantie helemaal niet hoorde te douchen.