“Maar eh, dan heb je er ook wel een spuitje inzitten of niet?”
De standaard opmerking binnen de eerste minuut, nadat het semi geïnteresseerde gesprek over mijn fysiek weer begonnen is.
Ik zal je wat uitleggen:
Ik beoefen deze sport nu ruim 20 jaar.
Daarvoor was ik 14 jaar wedstrijdzwemmer.
Deed jaren aan Kickboxen en Crossfit, maar deed het altijd naast en ter ondersteuning van fitness.
Train 6x per week in 3 verschillende sportscholen.
Zit 1x per week 2 uur in de auto voor een training van een uur.
Er zitten jaren tussen waarbij ik 4 uur per dag trainde (zwemmen, krachttraining en cardio).
6 dagen in de week eet ik 6x per dag dezelfde maaltijden.
Ik klaag niet als mensen lasagne, pannenkoeken of een vette hap zitten eten, terwijl ik ernaast zit.
Als het nodig is kook ik het zelfs met liefde voor je, om daarna m’n tupperware tevoorschijn te toveren.
Ik heb gescholden, gevloekt, gehuild en gekotst terwijl ik door mentale en fysieke blokkades ging.
Ik zag mijn fysiotherapeut, manueeltherapeut en thaise masochistische masseuse meer dan mijn eigen vrienden.
Ik heb de meest denkbare blessures wel gehad, doordat ik mijn ego boven mijn techniek plaatste.
Ik heb geleerd om tegenslagen als springplank te gebruiken en door te gaan, terwijl alles in mijn lichaam schreeuwde om te stoppen.
Ik heb geleerd om te gaan met de vooroordelen die ik dagelijks direct en indirect om de oren krijg (in dit grote lichaam zit ook maar een mens).
Doordat ik psychologie en NLP (Neuro Linguïstisch Programmeren) heb gestudeerd, ben ik in staat geweest om mijn emoties en gedachten zo te structureren en programmeren dat ik een ijzersterke mentale fundering heb gecreëerd om door de zwaarste fysieke opgaves heen te gaan.
Om anderen te helpen heb ik een boek geschreven welke uitleg geeft hoe om te gaan met mentale blokkades tijdens een dieet.
En hier sta ik dan.
Na jaren van aanpassen, afzien en finetuning heb ik alle gekozen en niet gekozen tegenslagen doorstaan.
40 jaar .. en in mijn beste shape ever.
Dus als jij aan mij vraagt of ik er een ‘spuitje’ in heb zitten ben je simpelweg niet geïnteresseerd in mijn verhaal.
Dan ben je hooguit op zoek naar een argument voor zelfrechtvaardiging.
In dat geval kun je het gesprek beter beginnen met: “lekker weertje of niet?”
Sportmensen verdienen namelijk meer erkenning dan alleen afgunst.