-I Did It My Way-

 

-2019-

“Maar eh, dan heb je er ook wel een spuitje inzitten of niet?”

De standaard opmerking binnen de eerste minuut, nadat het semi geïnteresseerde gesprek over mijn fysiek weer begonnen is.

Ik zal je wat uitleggen:
Ik beoefen deze sport nu ruim 20 jaar.
Daarvoor was ik 14 jaar wedstrijdzwemmer.
Deed jaren aan Kickboxen en Crossfit, maar deed het altijd naast en ter ondersteuning van fitness.
Train 6x per week in 3 verschillende sportscholen.
Zit 1x per week 2 uur in de auto voor een training van een uur.
Er zitten jaren tussen waarbij ik 4 uur per dag trainde (zwemmen, krachttraining en cardio).
6 dagen in de week eet ik 6x per dag dezelfde maaltijden.
Ik klaag niet als mensen lasagne, pannenkoeken of een vette hap zitten eten, terwijl ik ernaast zit.
Als het nodig is kook ik het zelfs met liefde voor je, om daarna m’n tupperware tevoorschijn te toveren.
Ik heb gescholden, gevloekt, gehuild en gekotst terwijl ik door mentale en fysieke blokkades ging.
Ik zag mijn fysiotherapeut, manueeltherapeut en thaise masochistische masseuse meer dan mijn eigen vrienden.
Ik heb de meest denkbare blessures wel gehad, doordat ik mijn ego boven mijn techniek plaatste.
Ik heb geleerd om tegenslagen als springplank te gebruiken en door te gaan, terwijl alles in mijn lichaam schreeuwde om te stoppen.
Ik heb geleerd om te gaan met de vooroordelen die ik dagelijks direct en indirect om de oren krijg (in dit grote lichaam zit ook maar een mens).
Doordat ik psychologie en NLP (Neuro Linguïstisch Programmeren) heb gestudeerd, ben ik in staat geweest om mijn emoties en gedachten zo te structureren en programmeren dat ik een ijzersterke mentale fundering heb gecreëerd om door de zwaarste fysieke opgaves heen te gaan.
Om anderen te helpen heb ik een boek geschreven welke uitleg geeft hoe om te gaan met mentale blokkades tijdens een dieet.

En hier sta ik dan.

Na jaren van aanpassen, afzien en finetuning heb ik alle gekozen en niet gekozen tegenslagen doorstaan.

40 jaar .. en in mijn beste shape ever.

Dus als jij aan mij vraagt of ik er een ‘spuitje’ in heb zitten ben je simpelweg niet geïnteresseerd in mijn verhaal.
Dan ben je hooguit op zoek naar een argument voor zelfrechtvaardiging.
In dat geval kun je het gesprek beter beginnen met: “lekker weertje of niet?”

 

 

-Station-

“Wat vind je nou van die toestanden van mij?” De man, welke duidelijk een psychiatrische inrichting als tijdelijk logeer adres had, keek mij vragend aan. Kort daarvoor was ik met hem het gesprek aangegaan, omdat er

-Linguïstische Parels-

-Bij de bloedpoli van het ziekenhuis- “Dus ik hoef geen bloed meer te prikken?” vroeg ik aan de baliemedewerkster die vlak daarvoor mijn rijkelijk gevulde plastic cup met goudgeel ochtenddauw in ontvangst had genomen. “Nee hoor,

-Goodbye-

De laatste week. Daarna is het voorgoed voorbij. Ik mis je nu al. Hoezo is het ineens allemaal zo snel gegaan? Was dit wel de juiste keus? Heeft het nou echt zo moeten lopen? Had ik

-Zwembad-

“Je bent Gek”,
schreeuwde de stevig uitziende jongen met het Syndroom van Down door het overvolle zwembad, terwijl z’n oogjes samenknepen om zo meer ruimte te creëren voor die fijne glimlach van hem.

Een mooier en oprechter compliment had ik me die dag niet kunnen wensen.
(en gooide hem voor een 2e keer een bal tegen zijn hoofd).

-Wachtkamer-

Op mij en de mevrouw achter de balie na was de muffe wachtkamer in het reeds verouderde ziekenhuis leeg. De aflatende blik van de balievrouw plus het glazen raampje wat zich tussen ons in bevond, gaf

-Prudentie-

“Experience is the teacher of all things” -Julius Caesar- Ik heb het altijd nodig gehad om eerst iets te ervaren, voordat ik ergens lering uit trok. Vaak resulteerde dat in een keer flink op m’n bek

-Lifters-

Van Apeldoorn naar Almelo. Dat was de rit. Een 45 minuten durend kut epiloog, als ik niemand, dmv mijn onbeperkte bundel, zou kunnen charteren voor een zogenoemd: ‘goed gesprek’. Alvorens ik de snelweg opging gaf ik